: 0
: 6
Tweet
Günler öncesi bayram temizlikleri yapılırdı.
Misafirler için hazırlanan ikramlıklar…
Alışveriş telaşları…
Giymek için heyecanla beklenen
bayramlıklar, beyaz mendiller…
Bayram sabahındaki kahvaltının yeri
bir başkaydı.
Güzeldi çocukluğumuzun bayramları.
Yıllar geçtikçe cılızlaşan duygularımız,
değişen yaşam şekillerimiz,
yitirdiğimiz değerler oldu.
Bayram ziyaretlerinin yerini toplu mesajlar aldı.
Sonra o kaybettiklerimizin
kıymetini anlamış olmalıyız ki
çoğumuz; ‘nerede o eski ramazanlar,
nerede o eski bayramlar…’ demeye başlamıştık. Ama lafta…
Bu yıl ise hiç akla gelmeyen oldu.
Masalarımız boş, tadımız-tuzumuz yok.
Kapıyı çalacak çocuklar yok.
Dahası anne, babalarımızla bayramlaşmak yok.
Dileriz ki; bu yokluk sondur.
Kıymetini anlamışızdır.
Dileriz ki; önümüzdeki bayramlarımız,
o eski bayramlar gibi geçer. !
~
Seçil Oğuz
HTML
